Türk Edebiyatı

Türk Edebiyatı’nın önemli öykü yazarlarından Tomris Uyar, 15 Mart 1941’de İstanbul’da dünyaya gelir. İyi eğitim almış bir ailede büyüyen yazarın annesi Celile Girgin ve babası Fuat Gedik, hukuk öğrenimi görmüş, bunun yanında edebiyatla da ilgilenmiş kişileridir.

Vapurların İstanbul hayatında görünmeye başlaması 19. yüzyıla rastlar. İstanbul limanına ilk buharlı gemi 1828 yılında gelir. Swift isimli bu İngiliz yapımı buharlı tekneye İstanbullular, Buğ Gemisi adını verirler.

Halide Edib, yılından tam emin olunmamakla birlikte 1884’te İstanbul’da dünyaya gelir. Annesi Fatma Bedrifem Hanım’ı veremden çok küçük yaşta kaybeder. Halide Edib, çocukluğunu Beşiktaş’ta anneannesi Nakiye Hanım ve dedesi Ali Bey’in yaşadığı bir evde geçirir. Bu ev, otobiyografik kitabı Mor Salkımlı Ev olarak ortaya çıkacaktır.

19 Nisan 1946’da İstanbul’da doğan Duygu Asena, tutucu olarak nitelendirilebilecek bir ailenin büyük kızıdır. Annesi Nihal Hanım, CHP eski milletvekili Ali Şevket Öndersev’in kızıdır. Babası Ahmet Muhtar Bey ise tüccar, amcası Vacit Bey DP milletvekillerindendir. Kadıköy Özel Kız Koleji ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Pedagoji Bölümü’nü bitirir.

Şiir, hikaye, roman, oyun, deneme, inceleme ve günceleriyle edebiyatın hemen her alanında eser vermiş olan Ahmet Necati Cumalı, Mustafa ve Fıtnat çiftinin altı çocuğunun en büyüğüdür. 13 Ocak 1921’de, bugün Yunanistan sınırları içinde bulunan Florina’da, Rum mahallesinin sonunda Müslüman mahallesinin girişinde, kalın biçilmiş ağaçtan aşı boyalı çift kanatlı kapısı ile bitişiğindeki çift kanatlı Rum evi

Milli Eğitim Bakanlığı’nın 2004 ve 2005 yıllarında ilköğretim ve ortaöğretim öğrencilerine okumayı tavsiye ettiği 100 temel eser seçkisi, öğrencilere okuma sevgisi ve alışkanlığı kazandırmaya yönelik önemli bir adım olarak değerlendirilebilir.

Yıldız Ecevit’in roman yazan şair dediği, Modern Türk Edebiyatı’nın dil ve kurgu ustalarından Hasan Ali Toptaş, 15 Ekim 1958’de Denizli’nin Çal ilçesine bağlı Baklan nahiyesinde doğar.

Bir otoritenin, kurumun, yaptırımın ya da hoşgörünün, güvenin, tecrübe ve bilgeliğin temsilcisi olarak baba, edebiyatın vazgeçilmez bir malzemesidir. Sadece son dönem romanımızda değil klasik edebiyatımızdan Tanzimat’a, Servet-i Fünun’dan Cumhuriyet’in ilk dönemine kadar baba, birçok edebi metne konu olmuş, farklı yazar ve şairlerimizin eserlerinde değişik kavramlar etrafında işaret edilen birer izlek olarak yer almıştır.

Dünya Edebiyatı’nda destanın karşılığı olarak epope kavramı kullanılır. Epopenin karşılığını, İslami kültür ile birleştiren Türkler, Farsça’dan dilimize geçen ve efsane, masal, ün, şan gibi anlamları karşılayan, dastan kavramını tercih ederler. Destan kelimesi İslamiyet’ten çok önce Türk Edebiyatı’nda karşımıza çıkar. Yaratılış Destanı, Saka Destanı, Göktürk Destanı gibi birçok destanı buna örnek olarak vermemiz mümkün.

Balkan göçmeni bir ailenin çocuğu Muzaffer Buyrukçu, Niğde’nin Fertek köyünde 1928’de dünyaya gelir. Çocukluğu Manisa, Yalova’da geçer, daha sonra ailece İstanbul’a gelirler. İstanbul’un yoksul semtlerinden Yenikapı’ya yerleşirler.

1870’te Manastır’da doğan Cenap Şahabettin, Osmanlı İmparatorluğu’nun son çeyrek asrında edebiyat alanının önemli figürlerden biri olmuştur. Tevfik Fikret’le beraber Servet-i Fünun hareketinin iki önemli şairinden biri kabul edilen Cenap Şahabettin, birçok eleştirmen tarafından düz yazılarında şiirlerinden daha başarılı bulunmuştur.

Muzaffer İzgü, 29 Ekim 1933’te Adana’da dünyaya gelir. Cumhuriyet’in 10. yılında doğmuştur, bunu da çok önemser. Hem söyleşilerinde hem de kitaplarında doğum tarihini “Yıl 1933, aylardan Ekim, günlerden 29, yani Onuncu Yıl… İşte o gece…” diye söyler ve yazar.

Nurullah Ataç, 21 Ağustos 1898’de İstanbul’da doğar. Bir haftalığına Maliye Nazırlığı görevinde bulunan ve Hammer’in tarihini dilimize çeviren Ata Bey’in oğludur. Asıl adı Nurullah Ata’dır. Daha sonra soyadına orağı çağrıştıran ç harfini ekleyerek Nurullah Ataç soyadını alır.

“Bizim Kemalettin Tuğcu’larımız vardı… Bir de camların buğusuna yazı yazma imkanı.” Yılmaz Erdoğan’ın Yaşayabilme İhtimali şiirinde söylediği gibi, çocukluğunu, ilk gençliğini 1960’lı, 1970’li yıllarda yaşayanların vazgeçilmez yol arkadaşlarından birisiydi Kemalettin Tuğcu kitapları. Bir nesile okuma alışkanlığı kazandırmasına rağmen, edebiyat çevrelerince hep yok sayıldı, küçümsendi, kitapları edebiyat dışı sayıldı. Ama onun romanları, o dönem çok sayıda