Menu

Ünlü Şairlerimizden Özlem Şiirleri



Edip Cansever, Özdemir Asaf, Turgut Uyar başta olmak üzere ünlü şairlerimizin kaleminden özlem şiirlerini ve bu şiirlerden alıntıları derledik.

1. Suçtur Çocuğun Olmak, Edip Cansever

özlem ki bir başkasının özlemine tutkunluksa
bir yerde hep aynı şeyi özlüyoruz

Rene-Jacques, Brest, Fransa, 1939

René-Jacques, Brest, Fransa, 1939

2. Güz Gelmiştir, Oruç Aruoba

Geri getirecek misin güneşlerini?
Donuk gözlerim özlüyor seni.
Ne yaparım ki güneşsiz, sensiz?
Kopuk köklerim bekliyor seni.
Geri getirecek misin ellerimi?
Güdük bileklerim özlüyor seni.
Ne yaparım ki elsiz, sensiz?
Çürük isteklerim bekliyor seni.
Geri getirecek misin ışıklarını?
Soğuk kağıtlarım özlüyor seni.
Ne yazarım ki ışıksız, sensiz?
Boğuk harflerim bekliyor seni.
Geri getirecek misin ellerimi?
Kırık sözcüklerim özlüyor seni.
Ne yazarım ki elsiz, sessiz?
Yıkık tümcelerim bekliyor seni.
Bekleyeceğim
Gene de
Hiçbir tekne getirmese de seni—
Getirene dek
Hiçbir tekne.
Gene de…

Rene-Jacques, Paris, 1927

René-Jacques, Paris, 1927

3. Özlem, Özdemir Asaf

Bir gece,
Gecede bir uyku..
Uykunun içinde ben…
Uyuyorum,
Uykudayım,
Yanımda sen.

Uykunun içinde bir rüya,
Rüyamda bir gece,
Gecede ben…
Bir yere gidiyorum,
Delice…
aklımda sen.

Ben seni seviyorum,
Gizlice…
El-pençe duruyorum,
Yüzüne bakıyorum,
Söylemeden,
Tek hece.

Seni yitiriyorum
Çok karanlık bir anda…
Birden uyanıyorum,
Bakıyorum aydınlık;
Uyuyorsun yanımda…
Güzelce.

Rene-Jacques, Paris, 1937

René-Jacques, Paris, 1937

4. Özlem, Ahmet Hamdi Tanpınar

Kime dokunsam sensin
Kimi çağırsa dudaklarım…
Başımın tacı, canım efendim.
Görünmez çığlıklarımı gören
Eğilmez başımı öpensin.
Sen bir deniz derinliğisin
Uslanmak bilmez kederler ülkesi…

Rene-Jacques, Paris, 1945

René-Jacques, Paris, 1945

5. Akşam Şiiri, Behçet Necatigil

Birden hatırlarsın,
O da seni – – birden bazan:
Nerde, ne yapar şimdi
Parlar bir özlem anılar arasından.

Bu akşam ne garip sözcük
Sanki ilk duydum, yadırgıyorum:
Akşam. Bilmem bulur muyum
Yollara baksam?

Söner yangın birazdan
Yatışır özlem.
Bir gün karşılaşırız
Bir gün, bir yarım akşam.

Rene-Jacques, Royan-Fransa, 1932

René-Jacques, Royan-Fransa, 1932

6. Size Olmayan, Turgut Uyar

aşk bazan imkansız görünür kişiye
hepten biten birinden sonra
yeni bir duygu ilişkisi
ister inanın ister inanmayın
dayanılmaz bir hüzün verir insana
öyle bir hüzün
dağ başında bir otunki
– ömrümde rastladığımı varsaydığım
birtakım duyguları anlattımsa
bundan ne çıkar ki

bir de şu var elbet
Jale’nin özlemi nereye bilemem
bir özlemin saçmalığını eleştirerek
yalnız bir baharda bahar akşamında
akşamın kendisinden başka
nereye varabilirim ki
hangi erince hangi hangi
işte ne varsa bu
bütün elimdeki avucumdaki

Rene-Jacques, Paris, 1935

René-Jacques, Paris, 1935

7. Özlem, Aziz Nesin

O denli o denli çok beklettin
Alıştırdın bekletmeye kendini
Çok zamanlar geçti de geldin
Senden çok seviyorum senin özlemini

Rene-Jacques, Paris, 1957

René-Jacques, Paris, 1957

8. Güz Gelmeden, Ahmet Telli

Dudaklarında özlem türküleri
ve gözlerinin menevşesinde aşk
çağıldıyorsa çavlanlar gibi
usulca gir umudun menziline
hüznü gerilerde bırak

Rene-Jacques, Grande Jatte-Paris, 1946

 

René-Jacques, Grande Jatte-Paris, 1946

9. Gizlice Sevgilim, Ataol Behramoğlu

Rüyalar bile geceleri bekler
Gizlice görünmek için
Yüreğimdesin, saklısında içimin
Gizlice sevgilim

Kimse bilmesin üzgünlüğümü
Taşırım ölümüm gibi bu duyguyu
En gizli kuytularında ömrümün
Bir yer var gizlice sevgilimin uyuduğu

Gizlice sevgilim, yaşam kadar acı
Canımı tutuşturan özlem gibi
Özlüyorum derin yokoluşta
Gizlice sevgilimi

Rene-Jacques, Paris, 1930

René-Jacques, Paris, 1930

10. Özleyen, Yahya Kemal Beyatlı

Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşurduk tepelerde,
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!

Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hulyâ gibi yalnız gezinenler köye indi,
Ben kaldım, uzaklarda günün sesleri dindi,
Gönlümle, hayalet gibi, ben kaldım o yerde.

Rene-Jacques, Paris, 1933

René-Jacques, Paris, 1933

11. Bitsin Dedik, Attila İlhan

bitsin dedik bitmedi beklemek
İşte gece rüzgarlı gece
işte bulutlar almış başını gidiyor
yine bensiz dans edeceksin demek

müzik sen sahnede sahne rüzgarda
gözlerin gözlerin uzaklarda
ben kimim yağmurlar içinde mahzun
nerde saadetimiz nerde sarmaşıklı ev
nerde her akşamki kemanı komşumuzun
ya sen nerdesin nerdesin

işte rüzgar işte sonbahar yıldızları
işte kalbim işte şiirlerim
sen gelsen elini alnıma koysan
saçlarını öpsem
ağlasam

Rene-Jacques, Montmartre-Paris, 195o

René-Jacques, Montmartre-Paris, 1950

12. Hasret, Fazıl Hüsnü Dağlarca

Sevgimi unutmak için seyrederim bir tabloyu, bir mermeri,
Ki ne kadar dalsa ruhum yeniden döner geriye:
Okurum düşüne düşüne okuduğun şiirleri,
Senin düşüncen geçerken üzerlerinde bir sıcaklık kalmıştır
diye

Rene-Jacques, Paris, 1930

René-Jacques, Paris, 1930

13. Bekleyen, Necip Fazıl Kısakürek

Seni korkutacak geçtiğin yollar,
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarıp vücudunu belirsiz kollar,
Enseni yakacak ateş nefesim.

Kimsesiz odanda kış geceleri,
İçin ürperdiği demler beni an!
De ki: Odur sarsan pencereleri,
De ki: Rüzgâr değil, odur haykıran!

Rene-Jacques, Paris, 1933

René-Jacques, Paris, 1933

14. Özlem, Afşar Timuçin

Beyaz güllerden sessizce
Geçer dağılır durulur
Deli bir akşamda
Aralıksız vurur özlem

Der ki hiç çekinmeden
Çek git çocuk yüreğinle
İçindeki kaleleri yık ellerinle
Sonsuz göklere uzan

Özlem öyle bir şey ki zaman zaman
Kendi kendinin çılgını
Kılar durmuş oturmuş
Eski akşamları bile

Beni kurtarmak için
Içimdeki başedilmez yırtıcıdan
Bir çaresizlikte beni
Gidişlere iter özlem

Yorgunlukların izidir
Onmazlığıdır susuşun
Eksik bir günün gizidir
Özlemde tortulanan

Sabahın ilk ışığında
İlk kuşlar günü dağlara sererken
Seni güle söyleye
Bana getirir özlem

Rene-Jacques, Champs-Elysees-Paris, 1950

René-Jacques, Champs-Elysées-Paris, 1950

15. Özlem, Yaşar Nabi Nayır

Nerede Cahit, hani Ziya, Orhan Veli’ler, Sait’ler?
Uzak bir evrendeler şimdi, suskun,
Bir özlem yakarak yüreğimde…
Bekliyorum bir gün karşıma çıkacaklar.
Sevinçle uzatarak ellerimi
Kucaklayacağım hepsini bir bir…

Sararmış yapraklarında dergilerin
Sesleniyorlar, durmadan, duymuyor musunuz?
O kadar duygulu, öylesine içli ve dolu…
Ama hep eski anılardan söz ediyorlar,
Dünyalarından hiç haber verdikleri yok.

Rene-Jacques, Paris, 1946

 

René-Jacques, Paris, 1946

16. Gündüze, Geceye Özlem, Oktay Rifat

Gitmez bu böyle, bu böyle yürümez!
Bir gün

Durulur bu çalkantı, doğarsın güneşe.
Bakarsın gökyüzü eski bir resim gibi
Pencerede yeniden ve kitap masada,
Tasaların, kaygıların yunmuş, arınmış,
Peşkirin, çarşafın, gömleğin yanı sıra
Uçuşuyor çırpına çırpına rüzgârda.
Nerdesin alın teriyle gülen aydınlık,
Nerdesin güzel kokularla dolu gece!

Rene-Jacques, Paris, 1945

René-Jacques, Paris, 1945

17. Döneceğim, Melih Cevdet Anday

Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan
Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin,
Tertemiz göklerinde dal dal erguvan açan
Rüyalarıma ışık ve özlem serpmektesin.

Rene-Jacques, Paris, 1950

René-Jacques, Paris, 1950

18. Denizi Özleyenler İçin, Orhan Veli Kanık

Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret,
Bakar ağlarım.

Hatırlarım ilk görüşümü dünyayı,
Bir midye kabuğunun aralığından:
Suların yeşili, göklerin mavisi,
Lapinaların en harelisi…
Hala tuzlu akar kanım
İstiridyenin kestiği yerden.

Neydi o deli gibi gidişimiz,
Bembeyaz köpüklerle, açıklara!
Köpükler ki fena kalpli değil,
Köpükler ki dudaklara benzer;
Köpükler ki insanlarla
Zinaları ayıp değil.

Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret


Facebook Yorumları

Yorum Yap

E-posta hesabınız yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir