Aralarında Sezen Aksu, Zülfü Livaneli, Zuhal Olcay, Candan Erçetin, Mazlum Çimen, Doğan Duru, Demet Sağıroğlu, Birsen Tezer gibi isimlerin de olduğu 30’a yakın sanatçı, Sivas katliamında hayatını kaybeden şair Metin Altıok için bir araya geldi ve onun şiirlerinin bestelerinden oluşan hayli kapsamlı bir saygı albüme imza attı. Bu albümden şarkıları sizinle paylaşıyoruz.
14 Mart 1940’ta İzmir’de doğdu. DTCF Felsefe Bölümü mezunudur. Memurluk ve öğretmenlik yaptı. 2 Temmuz 1993 günü Sivas Madımak Oteli’nde yakılan aydınlarımızdan biriydi. O bir şiir serüveninin kahramanı olarak şiir sevenlerin gönlünde şimdi.
Ataol Behramoğlu, Büyük Türk Şiiri Antolojisi’nde şairin şiirini anlatıyor: “Metin Altıok’u şiirleri 70’li yıllarda yayınlanmasına karşın, şiirlerinin kaynakları bakımından 60’lı yılların geç ürün veren bir şairi olarak nitelemek gerekir. Bu kuşağın en romantik, duygucu şairleri arasında. Dili yalın. Benzetme yapmayı, anlaşılması güç olmayan simgeleri kurmayı seviyor.” Sivas katliamından ağır yaralı kurtuldu ama komadan çıkamayarak 9 Temmuz 1993’te vefat etti.
1. Zuhal Olcay – Ormanların Gümbürtüsü
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Çiğdem Erken)
Bir yüzük bükerek hoşçakal sözcüğünden.
Bir yüzük yaptım belli belirsiz,
Eski bir gramofon sesinden.
Bir yüzük serçe parmağın için,
Bulutsuz bir gecede kayan yıldız izinden.
Bir yüzük yaptım terli bir yüzük,
Avucumdan geçen ince hayat çizgisinden.
Yanmasını bilen bakır bir yüzük,
Evime akım taşıyan elektrik telinden.
Bir yüzük yaptım, bir yüzük ki;
Yıllardır dinmeyen ormanların gümbürtüsünden.
2. Senem Demircioğlu – Sevmiyorum Seni
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Doğan Duru)
Üç büklüm olmuş zavallı sevdam,
Üşüyorsa ölesiye yalnızlıktan;
Bil ki senin hep böyle güvensiz,
Yaşamdan korkar oluşundan.
İşte bunun için sevmiyorum seni.
Şimdi benim bir han avlusunda
Hiç bitmeyecek umutsuz kavgam,
Soluyorsa başı önde yorgunluktan;
Bil ki senin hep böyle umarsız,
Yarını göze alamayışından.
İşte bunun için sevmiycem seni.
3. Vedat Sakman – Yol Şarkısı
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Vedat Sakman)
Vardı benim;
Şimdi uzakta.
Çınlar belki
Bir köprünün altında.
Yitirdiklerim de oldu
Kazandıklarımın yanında.
Eskiden bir yüreğim
Vardı benim;
Şimdi uzakta
Çarpar belki
Bir çocuğun odasında.
Yitirdiklerim de oldu
Kazandıklarımın yanında .
Bir ben kaldım şimdi
Tek yakın bana .
Ama ben eskiden de
Hep böyle
Yalnız çıkardım yola.
4. Hilmi Yarayıcı & Yasemin Göksu – Hançerin Sapı
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Murat Doğan)
diyorum kendime.
kılavuzun oldu rüzgar,
su gibi dostun.
eğer dumanlıysa
kavruk dağlar;
bil ki gülün ahı,
hançerin sapı var.
ben seni yalansız
bahar gibi sevdim.
sevgi adınaydı
milis beraberliğimiz.
sabahtan akşama
günü tarar örerdik
ve kedileri
ikimizde çok severdik.
senin ağzın tarçın kokardı,
benimki karanfil.
birbirine karışırdı
soluklarımız.
tek başınayız şimdi ikimiz.
bende karanfil,
sende tarçın kokusu
yapayalnız, kimsesiz.
kulaklarım uğulduyor,
yapılar eğiliyor,
çinko damlar
daraltıyor gökyüzünü
alaca bir bulut
geliyor üstüme
yuvarlana yuvarlana
kurşundan bir köpekle.
5. Mehtap Meral & Orhan Alkaya – İzin Verin De
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: 3Bas & Ali Hoca & Tevfik Rodos)
Kuytu gövdemi saymazsak eğer.
Gövdem ki varla yok arası,
Hem varlığa, hem yokluğa değer.
Ama yüreğim hiç solmadı.
Bir gül koklayayım izin verin de.
Ben yaşama da, ölüme de inandım;
Tamamlarlar sanırdım eksiklerimi.
Çarşıları hep birlikte gezerdik;
Biri dostumsa, sevgilimdi öteki.
İkisinin adını yanyana andım.
Bir soluk alayım izin verin de.
6. Çiğdem Erken & Umay Umay & Birsen Tezer – Havı Dökülmüş Sevincin
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Çiğdem Erken)
yadırganan boşluğu
dilimin ucunda ismin.
somunu yitik bir vida
düştü düşecek yüreğim.
biran önce gel buraya
karpuz, kavun yiyelim.
bilmem ki ne diyeyim,
sana örselenmemiş,
dostluğun böğründe sancı,
sevgi toza belenmiş,
havı dökülmüş sevincin.
biran önce gel buraya
karpuz, kavun yiyelim
batıp çıkıyorum durmadan,
ben bilirsin iyi yüzemem.
çarşafım diş gösteriyor,
dalgalı bir deniz kaç gündür
sallanan bir döşeğim.
biran önce gel buraya
karpuz, kavun yiyelim.
7. Mazlum Çimen – Kuşlu Gazel
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Mazlum Çimen)
Sana bir sevinçlik menevişli kuş yolladım
Son kuşlarımdı bunlar, dedim telef olmasın
Geçti artık göğsümde kuş barınmaz anladım
Esti rüzgâr bozuk bozuk, örselendi yüreğim
Eksik gedik nem varsa ezberden tamamladım
Bende sönen şavkıması sürsün diye yaşamın
Bu kuşları senin için gözlerimde sakladım
Kim sürmüş Altıok Metin dünyanın sefasını
Kirletilmiş bir zamanı yürürken adım adım
8. Güvenç Dağüstün – Evde Yoklar
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Cihan Sezer)
İnildiyor ardımdan
Girdiğim çıktığım kapılar.
Trenim gecikmeli, yüreğim bungun,
Bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar.
Ne zaman bir dosta gitsem,
Evde yoklar.
Dolanıp duruyorum ortalıkta.
Kedim hımbıl, yaprak döküyor çiçeğim,
Rakım bir türlü beyazlaşmıyor.
Anahtarım güç dönüyor kilidinde,
Nemli aldığım sigaralar.
Ne zaman bir dosta gitsem
Evde yoklar.
Kimi zaman çocuğum,
Bir müzik kutusu başucumda
Ve ayımın gözleri saydam.
Kimi zaman gardayım
Yanımda bavulum, yılgın ve ihtiyar.
Ne zaman bir dosta gitsem,
Evde yoklar.
Bekliyorum bir kapının önünde,
Cebimde yazılmamış bir mektupla.
Bana karşı ben vardım
Çaldığım kapıların ardında,
Ben açtım, ben girdim
Selamlaştık ilk defa.
9. Nevzat Karakış – Zor Zamanda Gazel
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Muhteber Cihaner)
Zamana katmer katmer, bir gül anlam eklenir
Geçip gider düş gibi, bu kavkılı zor yıllar
Dar kundakta ak bebeler sevdalara dillenir
Sık dişini, yılma sakın, vazgeçme bu umuttan
Elbet bir gün insanlar hasretle kenetlenir
Gör işte o zaman, devranını küskün dünyanın
Bilinmedik cemrelerle bak nasıl çiçeklenir
Görmese de Altıok Metin oğul veren günleri
Toprağın tavından sezip, kemikleri şenlenir
10. Candan Erçetin – Tamah
(Şiir: Metin Altıok, Müzik: Ersel Serdarlı)
Gün görmemiş sevdayı
Suçmuş gibi öfkeyle hep ağzıma tıktılar
Bulamadım yüreğimin menzilini, yolunu
Beni geçip boz bulanık bir kuyuya attılar
Kırmızı gül gider ayak sende kaldı tamahım
Kırmızı gül gider ayak sende kaldı muradım
2 Temmuz 1993’te Sivas Madımak Oteli’nde, yangın öncesi bekleyiş sırasında; üzerlerine binlerce taş yağarken “Burada ölürsek geride kalanlar ne yazar hakkımızda?” diye sorar biri. Metin Altıok şu cevabı verir: “Şiir yazarlar.”
Zülfü Livaneli – Yangın Yeri
(Şiir: Ataol Behramoğlu, Müzik: Zülfü Livaneli)
Yaşamak bu yangın yerinde
Her gün yeniden ölerek
Zalimin elinde tutsak
Cahile kurban olarak
Yalanla kirli havada
Güçlükle soluk alarak
Savunmak gerçeği, çoğu kez
Yalnızlığını bilerek
Korkağı, döneği, suskunu
Görüp de öfkeyle dolarak
Toplanıyor ölü arkadaşlar
Her biri bir yerden gelerek
Kiminin boynunda ilmeği
Kimi kanını silerek
Kucaklıyor beni Metin Altıok
“Aldırma” diyor gülerek
“Yaşamak görevdir bu yangın yerinde
Yaşamak, insan kalarak
Byenerek takip ediyorum.